Toprak Harman Şiiri - Seyfi Karaca

Herdefasinda bu dem den böyle devran
Cekmis ugrunu poyraz akibetinde dolanan dönen pusula gizli gizemine deli
Tutup yönünü yelesini sarabi asktan bir fiil
Baga bahceye bahcivan ben
Alacalari calarmis cemre tüllerine bakireleri biter tüterkene
Mahsun garipten kopup kurtulmalarla dereler daglar kuslar agaclar
Sözüm söz sazina teline ki…
Gölgede güneste bagirda sinede yandigimin özü esasi üzere
Birazi kutupsuz yildiz seyri, birazi suskun cigliklar terasi, birazi kül, ötesi efkar..
Bulanip yagiyor ki derdest divaneligim sürüp savusmaya akrepten balkovan
Hemen simdilik duvaklarini zülfüyaresinden esen tozan müddet
Tütüyor da tütüyor bahar yanginlarina cicek cimen
Icin icin halkalanan kora
Ilkyazliktan kibrit harelenir gibi kavrulup buglanan
Bir at…
Aska vurup gitmeli yagmuru bulutu
Ki bir at…
Bir at bulmali deli gönlüm olagandisi doludizgin
Rüzgara savmali selamini
Olmazsa cocuklugunu hemen ihtiyar edene davranir döner gün ve saat
Ihtiyar bir traktörün dibinde
Harman olmayi unutmus topraklar gibi..

Seyfi Karaca……………Nisan / 14