Toprak gözlerin... Şiiri - Gönül Çalımlı

Bazen insanlara hiç anlam yükleyemem
hiçbir değere uygun göremem,
hiçbir rengi yakıştıramam suratlarına
aslında sen varsınya gözlerimde
kifayetsiz bütün canlılar bakışlarımda

ben sol tarafına romantizm nakışlar
gözlerine sığınırım yalan dünyadan.
bir ihtiyar iç çekiyor
hafızasını kaybetmiş bir hayatın nankörlüğüne.
bu nedenle
ben mülteciyim gözlerinde
kirpiklerinin arasından bakarım dünyaya
biraz ürkek,biraz çekingen
ve ben şefkatli göğüslerine saklanır
evrendeki bütün nesnelere kör olurum

Düşünüyorumda
hayat ne kadar ittifaksız
aşk sadece acı vermek için var
yalnızlık ne kadar zor bir kelime
rüzgar ise ne kadar özgür durmaz hiçbir yerde
ben ise mülteciyim,acizim
tek barınağım

Toprak gözlerin...

Gönül Çalımlı