Toprak deyip geçmeyin Şiiri - Yusuf Tuna

Toprak deyip geçmeyin toprak özde mayamızdır bizim,
Onda onca Evliya yüz yirmi dört bin Peygamber yatar.
İnsan topraktan meydana gelmiştir toprak benim özüm,
Onda onca Evliya yüz yirmi dört bin Peygamber yatar.

Özümüz topraktan bizim,toprak insan oğlunu özler,
Biz yaşarken hayatta iken toprak yolumuzu gözler.
Topraktan geldik toprağa gideriz toprak bizi gizler,
Onda onca Evliya yüz yirmi dört bin Peygamber yatar.

Dünyada sen iyi tanımalısın toprakta yatanı,
Hayatta iken sen toprağa basıp incitme atanı.
Bastığın yerleri toprak diyerek geçme iyi tanı,
Onda onca Evliya yüz yirmi dört bin Peygamber yatar.

Şu cihanda insan için yaratılan bir toprak vardır,
Toprak yurdumuzdur,toprak namusumuzdur ardır.
Toprak bu dünyada bizlere anadır vatandır yardır,
Onda onca Evliya yüz yirmi dört bin Peygamber yatar.

Yusuf dünyanın toprağı bize şerefle şan katıyor,
Toprağımız kutsal,toprağın kalbi Kabe'de atıyor.
Hazreti Muhammed Mustafa bu topraklarda yatıyor,
Onda onca Evliya yüz yirmi dört bin Peygamber yatar.