Onulmaz dertlerin devası toprak
Sarıp sarmalayıp ederiz kundak
Toprak anadır alır koynuna
Son bulur acılar, toprağa yatınca
Topraktan sudan hasıl her canlı
Sonunda yine döner aslına
Ölümsüzlük, ruhlara
Beden karışır toprağa
Gider her ruh farklı frekanslara
Bilmem ki ruhlar tekrar bulur mu beden?
Hologram evrende her şey mümkün
Yeter ki ol deyip olduranımız dilesin
Biz görmesek de aramızda ruhlar
Boyutlarımız farklı
Ulaşırlar bazen bize rüyalarımızla
Bir müddet seyrederler bizleri
Sonra açılır mesafeler
Geçerler boyuttan boyuta
Yok artık yapacak hiçbir şey
Dualar, hediyemiz
Çok olsun amin diyenlerimiz
Dünya cehennem, toprak cennet
Her can cehennemden cennete geçecek
Lakin ahret'e iman şart
Kayıt Tarihi : 19.1.2018 17:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Eminnur Acar](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/01/19/toprak-anadir.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)