Gün batımına yakın kapanırdı tezgahlar
Sermayemizi kalbimize gömer toplanırdık
Zaman diliminde hunharca ilerlerken yaşam
Aydınlık günlere özlem duyarak umutlanırdık
Bereketin Tanrı'sı kutsal toprak anam
Unuttururdu terimizle yoksulluğumuzu
Emeğin yüceliğinde insanlığımıza sarılırdık..
Kayıt Tarihi : 9.6.2017 21:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!