Toprak Şiiri - Hasan Karahisar

Nasıl dursun dalda yaprak?
Onu çeker kara toprak.
Yanar olur kuru gazel,
Koku verir ne de güzel.

Âdemoğlu gurur niye?
Toprak sorar “Kimsin? ” diye.
Şimdi durma; gez, toz eylen!
Sen olmazsın en son gülen.

Arındırır, o temizdir,
Kefen giymiş herkes gizdir.
Düşeceksin bir gün inan,
Şüphe etme, sanma yalan.

Bir adı var vatan derler,
Hasret kalıp yüz sürerler.
Vefa onda ihanet yok,
Uğruna da ölen var çok.

Cömerttir çok cimrilik yok,
Emek veren onda hep tok.
Bir tohumcuk atıversen;
Bin bir çeşit ürün dersen.

Dostun olur hırpalarsan,
Düşman olmaz uğramazsan.
Kurda kuşa barınaktır.
İnsan ondan, bir sanattır.

İstanbul, 18.12.2006