Ey toprak!
Iliklerimin kemiklerimin atasi.
Hicmi isimassin karanlikta sen?
Bilirmisin?
Ben sendeki karanliga vurgunum.
Yanlizligin anasi karanliga.
Ey toprak!
Hadi cal beni sürümden.
Calda icine al…
Al ki …
Günün birinde yeniden dogayim ben.
Ey toprak!
Ya al beni
Ya da söyle…
Bunca kabullenirliginin
Onca yutkunmanin sirrini.
Ey toprak!
Ögret banada.
Bölünmeden toprak olmanin sirrini.
03.12.96
Sali
Kayıt Tarihi : 12.12.2002 15:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!