Karşılıksız sevmeyi
Sen öğretttin,
Cömertçe önümüze serdin
Tüm güzellikleri,
Bağrına bastın uyuttun,
Bir ana şevkati gösterdin
Bize.
Hep o uluların
Üzerine bıraktığı ize
Bakarak yürüdük
Yıllarca.
Bıkmadan usanmadan
Aylarca.
Üzerine bir damla bıraktık
Bir umman verdin.
Ocağımıza dirliği,
Bereketi serdin.
Hanlar yaptık üzerine
Yolcu konakladı
Dert konakladı
Derman verdin.
Barajlar yaptık
Su konakladı
Gözyaşı konakladı
Hayat verdin.
Ağaçlar diktik
Orman konakladı,
Can verdin
Kan verdin.
Senden gelip sana giderken
Sessiz şehirde
Yurt verdin..
Damla damla her zerren
Ağladı.
Halin nice diyemedik
Yok muydu acaba
Senin derdin?
Yıllarca
Kıymetini bilemedik.
Kayıt Tarihi : 30.1.2006 19:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Sönmez](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/01/30/toprak-52.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!