Toprak Şiiri - Sadi Kurt

İnsanı var etti senden, yaradan,
İçinde bizden bir sır var mı toprak?
Bizim gibi doğmasan da, anadan,
Bağrında gizli bir ser var mı toprak?

Kışları kar mıdır, üstünü örten?
Yazları çok olur, ayağı sürten,
İnsan da gitgide tükenip biten,
Sendede bu namus, ar var mı toprak?

Uğruna yapıldı nice savaşlar,
Döküldü üstüne, çok kanlı yaşlar,
Belki su, belki kum, belkide taşlar,
Seninde sevdiğin yar var mı toprak?

Yıllarca aş için çevreni sardık,
Kazma vurduk, eştik, içini yardık,
Dünyanın yükünü çekmekten artık,
Sendede tükenen fer var mı toprak?

Nicesini aldın kara bağrına,
Kimse yok demedi senin çağrına,
Eğer çıkmaz isek bizde yarına,
Bağrında bizede yer var mı toprak?