Toprak Şiiri - Uğur Ünver

Gözyaşım çatışmanın ortasında bir istihkâmcının
kazdığı çukurda gömülü
Kalbim elimde koşuyorum, botlarım doksan kilo
Kafama takıldı, baba, sahiden karşılaşmayacak
mıyız bir daha?
Kutsal sularda yıkamış düşman kurşunlarını
Benim kafamda dünkü içtiğim şarabın bir direk kafası
Sarhoşken de ölüme koşulur, bakma sen
Bu arada söylemem gerek, acıtmaz kurşunlar aslında
senin özlemin kadar
Mukavemet göstermenin anlamı kalmadı şimdi
Kaçsan da vurulacaksın, beklesen de bulacaklar
Fareler bile canını kurtarmışken
Olduğumuz yerde batan gemisini terk etmeyen o
gururlu kaptanız işte
Belki bir gün bir aferin diyen çıkar bize kim bilir?
Çiçek değil, ot bile bitmez burada
Konserve kapları bilmem kaç yıllık
Sobanın başındayız, tepemizde yıldızlar
İs kokusu, yanan arkadaşlarımızın dumanı
üzerimize sinmiş.
Mektup yok, unutulmuş bir manga askeriz şimdi burada.
Özlemi içimizde sevdiklerimizin
Merhaba anam, sana da merhaba...