Toprak Şiiri - Tarkan Kosif

Topraktan geldik ama topraktan uzaklaştık
Üç kuruş için beton duvarlara katlandık
Ne tat kaldı ne huzur modern yaşama aldandık.

Şimdi arar olduk bir ağaç ve gölgesi
Bilmiyoruz artık,doğal mı yenir mi meyvesi.

Şehirli olduk binalar yükseldi ahlak yerlerde
Dinsizim demek güç gösterisi bu köhne yerlerde
Gavurdan farksız yaşanır olmuş yabancı ellerde

Şimdi arar olduk bir cami ve minaresi
Özlüyoruz el açıp,hep beraber amin diyen gür sesi.

Beyefendi olduk lastik çizme giymiyoruz
Ev,araba,kaldırım derken toprağa basmıyoruz
Soğuk ve sinirli herkes yüz yüze bakmıyoruz.

Şimdi arar olduk bir selam ve ifadesi
Bekliyoruz göz açıp,sıcak bir tebessüm tesellisi.

Meyhaneye özendik köy kahvesini terk ettik
Örf ve adetten uzak özgürlük zannettik
Paranın oyuncağı,kula kul olduk halt ettik.

Şimdi sorar olduk eski köy mü yeni şehir mi?
Bekliyoruz diz dövüp,toprak bizi geri kabul eder mi?

TAİF