Toprak Şiiri - Özge Özgen

Sokağın başında bekleyen begonvillreri de kurutuyor bu hasret.
En çok da birgün gelir ümidiyle beklediklerin gidiyor erkenden..
Öyle ki,
Şiirde durduğu gibi durmuyor hiçbir şey.
Bazıları su'ya gömülüyor, kimi toprağa .
Kimi de uzaktan bakıyor yaşayamadığı hayata.
Bekleyeceğim söz veriyorum diyenler oluyor ama,
İnandıramıyorsun kimseyi buna.
Ben çok denedim, beceremedim.
Ha deyince ölmüyorsun işte..
Aksine daha sağlam tutunuyorsun ellerinle gökyüzüne.
Ayakların yerde
Yürüyorsun,
Ama gidemiyorsun.
Kalbin tam orta yerde
Sürünüyorsun..
Şimdi, hangi kalemle anlatacaksın,
Gömülenler,
Gelir mi gelmez mi diye ...