Diklenen bedbaht kula seslenir kara toprak;
"Çok hava atıyorsun, gelince görüşürüz"
Oyunla oynaştayız nefsimize taparak...
Sen ateş ol ben kibir; günahı bölüşürüz.
*
Her sabah bastığın şu kara toprakta misal;
Bizârım o elinden, sana her dem ahım var.
Sen Şeytanına kavuş, ruhum sükuta visal
Sinemdeki Muradı verecek İlahım var.
*
Seyreyle gökyüzünden ölmez bildiğin canı,
Ateşin ehilleri yerin dibine indi.
Alemin hükmü kalmaz sevsende o cananı,
Can çıktı tenden, inan; ruhun telaşı dindi.
*
Sevgiliye selamı iletir benim için,
Döneriz aslımıza şu Dünya seferinden.
Bedel öder bedenim. şu elim,dilim için,
Bilmemki kaç sabahın kalkarım seherinden.
.........
A.Urgan
Kayıt Tarihi : 27.2.2019 07:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Urgan](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/02/27/toprak-366.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!