Toprak Şiiri - Zümrüdü Anka

Kokusunda anlarsın cana can kattığını.
Yağmur yağınca huzur da görürsün kokusundaki güzelliği.
Üstündeyken gün gelir altına çeker seni toprak.
Nereye gidersen git topraktan kaçışın yoktur.
Can alır ,can verir .
Büyür büyütür
Sarar sarmalar
Üstünü örter kimi zaman
Kimi zaman yarılır içine düşersin.
Kimi zaman yararsın fidan diker de meyve versin istersin.
Sana kalan bu dünyada sadece kuru bir topraktır.
Ne ekersen anca onu biçebilirsin.
Su verirsen korur kollar.
Yeşerir oda yetmezmiş gibi filizlenir.
Ya çiçekler...
Topraksız büyüyen bir çiçek görmedim.
Çiçeksiz otsuz bir toprak.
Üstüne basmada gör
Sana sadece bir toprak olmadığını gösterebilsin.
Ezmede nasıl büyüttüğünü sana renk renk hayat kattığını çiçeklerinde ağaçlarından
Ağacın üstündeki kelebeğınde börtüsünde ,böceğinde göstersin.
Sana sunulan havaya bile değer katan
Ağacından sana temiz hava varebilen başka ne var ki gökyüzüyle topraktan başka.
Gökyüzü Babam
Toprak annem
Ağaçlar abim
Otu çiçeği böceği sevdiklerim yada sevmediklerim.
Hepimizin yaşam alanı toprak.
Cana can katan toprak
Annem nerelerde.
Toprağım döndü taşa.
Ne kırılır ,ne su versen şekli değişir.
Yüreğime taş oturdu.
Dedim hoş geldin.
Benimle toprağın altına gidip
Annemle kavuşana kadar benimle kal.
Taşımda topraktan geldi.
Birini aldı acısını bana verdi.
Hani taşına toprağına kurban olurdum ya.
Taşım yüreğime geldin de en derinine kim attı seni.
Yüreğime toprak serildi.
Toprak taşa dönüştü.
Toprağımın kıymeti bilinsin.
Toprağının kıymeti bilinsin.
Toprağınızın kiymeti bilinsin.
Topraklarının kımeti bilinsin.
Toprak yücedir,
Toprak anadır.
Toprak candır sana yuvadır.
Basma basmaki yaşamı devam ettirebilsin.
Koru ,kolla,ver ,al ,biç...