Toprak Şiiri - Mehmet Akif Korkmaz

Günler soldu
Ben de kimler öldü?
Kalbin derinlere gömüldü
Canlar nerde söndü?

Ah Yalnızlığım!!!
Saçların hep beyazla doldu
Küheylan yürekler
Nere de gömüldü?
Yüzün Toprakla doydu
Gözlern toprak
Ellerin toprak
Bedenin toprak

Toprak bir zamanlar
Sana can verdi
Verdiği ödünç canı
Bak nasıl yerine koydu

Toprak Ustaydı
Suyu içer
Yine yüzü çatlardı
Ağacı, dalı besler
Kendisi kurur
Canlıyı yaşatırdı.
Yüreğinde sevgi
Kalbin de sen vardın.