Toprak Şiiri - Sümeyye Batu

Benim gidecek bir yanım kalmadığında,
Başımı omuzlarında aramak yerine,
Çaresizce sustum.
Hep sustum.
Gitmeler yahut kalmalar..
Ne selam verir olmuş..
Ne bir sitem..
Gözlerindeki boşluğu yerim bildim.
İmrendikçe imrenirdim.
Hep daha çok severdim.
Sen benimdin.
Öyle ya sahiplendim, bırakmadım.
Gitmezsin diye, en çokta seversin diye.
Çiçekler ektim.
Saksı saksı..
Bir ömür bakacağın,
Baktıkça hatırlayacağın..
Aklıma takılıyor kimi zaman.
Gelmedin sevdiğim..
O topraktaki çiçekleri daha mı çok sevdin ?
Neden gittin?