TOPRAK
Onsekiz bin alem doğar bağrından
Ikınıp tıslayan anadır toprak
Su sandığın sütü sağar bağrından
Cansızı ıslayan anadır toprak
Bazen çamur olur, bazen toz hali.
Gezinir üstünde, akıllı deli
Bulaşsa yüzüne, üzülmez veli,
Evreni süsleyen, anadır toprak
Koynunda gerçeğe, ermeyi bilsen
Gönlünün bağını dermeyi bilsen
Tohumu koynuna sermeyi bilsen
Çiçeği besleyen, anadır toprak
Ekseni eğri de ,dengeli yatar
Tavafı dünyayı askıda tutar
Bir saniye bile eylemez rötar
Enginlik taslayan anadır toprak
Nice sırlar onun koynunda gizli,
Suyunan balçıknan mayası özlü
Basarım çiğnerim hep güler yüzlü
Gülümser sesleyen, anadır toprak.
Kula kul olursun, gafil Figani
Hep teni seversin ,nerde ruh hani
Tende buluşmalar,vuslat sa yani
Tenine yaslayan, anadır toprak
KUL FİGANİ
23 Haziran 2014
ÖZBEKISTAN /Samarkand
Kayıt Tarihi : 15.1.2018 18:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!