Toprak Şiiri - Rahmi Kızıltoprak

Huda’nın Ademoğluna yaratılışındaki mayası
İnsanlığı tekrar ona döndüren hizası

Arzın sathını kaplayan pir-ü pak sefalar
Karşılık beklemeden alemi yaşatan fedakarlıklar

Kokusu buram buram tüten nakşına bir bakış
Tohumların baharla yaptığı kucağında ilk kımıldanış

Üzerinde açan bin bir çeşit nadide nebatat
Arşı sırmalarla işlenmiş elvan bir şatafat

Susamış çorak halinle gaddar ve merhametsizlik göstergesi
Engin deryalarla amansız çaresizliğin simgesi

Çatlamış sinen için semaya açılan o eller
Seni sabanla okşayan fedakâr gönüller

Lütuflarınla önünde diz çökülen bir vefa
Üstüme örtülen elinle yaptığım hayata son veda

Nimet-i Huda’nın bereketini senin elinle almak
Ruhuma sükûn getiren en son ebedi sığınak

Sen olmadan hayatı cansız ve ruhsuz yaşamak
İlahi’nin sunduğu hava, su, ateş ve işte “O” toprak