TOPRAK
Önce hamurumuzu yoğurdun
Sonra da doyurdun bizi toprak
Nice gariplere sadık yar oldun
Bağrına basarak korudun toprak.
Babamız, anamızsın, yarimizsin
Var mı biri hakkını inkâr etsin
Şahidim vallah kim ne derse desin
Dertli başımızın tacısın toprak.
Sen, bol bol, ye iç ürün vermeye bak
Yokluğu açlığı bir yana bırak
Son bir nefes, son umut, en son durak
Yutarsın insanı doyarsın toprak.
Gökten yağan her şeyin talibisin
Yerden biten mahsullerin sahibisin
Unutma, acıların tabibisin
Kor yürekleri soğutursun toprak.
Yağmur yağınca ağaçsız tepeye
Kalkıp gider karışırsın dereye
Yolculuk başlar kim bilir nereye
Göle mi, yoksa denize mi toprak?
Yüzünü yırtıp ne tohumlar verdim
Senin bitirdiğin mahsulü yedim
Son nefeste yine kapına geldim
Al beni bağrına, al beni toprak.
Ahmet Alptekin
Ahmet AlptekinKayıt Tarihi : 6.3.2005 20:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yerden biten mahsüllerin sahibisin
Unutma, acıların tabibisin
Kor yürekleri soğutursun toprak.
sayın alptekin yüreğinize sağlık bu güzel anlamlı şiir için/
Bu güzel şiirinizi, wwww.ultrailan.com sitesinin şiir bölümündede görmek isteriz.Başarılarınızın artarak devamını diler ,saygılarımı sunarım.
Dr İbrahim Necati Günay
TÜM YORUMLAR (2)