Toprak Şiiri - Tarık Torun

Mineraller var sende aslım sensin neslim sen,
Her şey var bu toprakta yeşil endamlı çimen,
Ey vefalı sevgili! Gülde çimende desen,
Sevda sevda olup da deli rüzgârla esen,
“Taş olsaydım erirdim toprak idim dayandım”
Yaratıldım topraktan ruh üflenince candım.

Her bahar mevsiminde mis kokulu toprağım,
Lale sümbül menekşe, hoş bakışlı leylağım,
Yerim yurdum vatanım evim barkım sokağım,
Zorunlu istikamet varılacak durağım,
Koskoca yeryüzünde bir avuç toprak benim!
Doğar yaşar ölürüm toprak olan bedenim,

Kazma kürek belinle yüreğini alsa da,
Parçalasa yüzünü ona yaban kalsa da,
Tüm güzelliklerini, birer birer çalsa da,
Bin bir bitkiler verir insan nankör olsa da,
Sağır dilsizdir toprak, bütün sırrını saklar,
Kirletsen de üzülme, siler süpürür paklar.

Tüm nebatatın yurdu varlığa mekân toprak
Baharın bereketi yağmurla kokan berrak
Uzayan dal ucunda tomurcuk yeşil yaprak
Erozyonlu arazi elinde coşan ırmak
Toprak olmazsa olmaz odur bizim mayamız
Onu korumalıyız mutlu olsun dünyamız

07.07.2015

Tarık TORUN
MEB/YEĞİTEK
Türk Dili ve Edebiyatı & Coğrafya