Toprak Şiiri - Kadircan Aydemir

Ben bir başka severim toprağı.
Hoşuma gitmez denizin maviliği,
Ormanın ferahlığı.
Yalın ayak koş bakalım toprakta
Nerde bulabilirsin o rahatlığı.
Deniz boğar insanı ama,
Toprağın yoktur bi fesatlığı.

Toprak ölüm kokar mesela içten içe.
Sonumuz aynı değil mi?
Ha fakir, ha kraliçe.
Toprakta bi koş bakalım sinirlenince.
Zaten ilk aklıma toprak gelir sinir denince.

Ben onu böyle severken delice,
Al diyorum yanına bi gece.
Diyo ki;
Önce sende alıcam destece,
Sonra seni alıcam boşuna erkene bekleme! ..