Bulutlarmı yüksekte,
Yoksa senmi aşağılardasın.
Hayır.. sen gök kubbenin
Işığı ile aydınlanansın.
Kayalarmı üstlerde,
Yoksa senmi altlardasın.
Hayır.. Sen parlayan Güneşin
Işığı ile yaşayansın.
Bitkilermi yukarda,
Yoksa sen mi yerlerdesin.
Hayır.. Sen yeryüzünü örten
Sadık yâr, Topraksın
Kayıt Tarihi : 22.4.2013 23:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Düşündükçe, toprakla yaşadığımızı, onu hep ayaklar altında çiğnediğimizi ve sonunda bedenimizin, çoğunlukla bağrına girdiğimizi unutmamalıyız.
![Mehmet Gürarslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/04/22/toprak-278.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!