Ey ulu,ey kutlu,yar kara toprak!
Üstünde açılır her gün bir şafak.
Sayende yeşerir her kuru yaprak.
Senden aziz,senden üstün bir şey yok!
Zaman gelir,dört bir yanı süslersin.
İnsan,hayvan,tüm canlıyı beslersin.
Özlem olur gözümüzde tütersin.
Senden aziz,senden üstün bir şey yok!
Anam,babam,dedem sinende yatar.
Çiçek,elma,armut üstünde biter.
Aç doyar sayende,ocaklar tüter,
Senden aziz,senden üstün bir şey yok!
Sallanıp alırsın bir sürü canlar.
Uğrunda yapılır kanlı savaşlar.
Üstünde dik yürür namuslu başlar,
Senden aziz,senden üstün bir şey yok!
Müfit AKSAKAL
(Toprak,Kendi Yay. İstanbul 2008)
Kayıt Tarihi : 21.4.2010 21:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Toprağı seviyorum.
![Müfit Aksakal](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/04/21/toprak-204.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!