Toprak, sen her şeyin özüsün.
Ölü gibi durur, hep dirisin.
Sen ne marifet, hünerlisin.
Toprak, seni anlayana aşk olsun.
Toprak, canlara beden olursun.
Onları besler, doyurursun.
Ölüyü saklar, diriyi korursun.
Toprak, seni anlayana aşk olsun.
Toprak sen ne hikmet sırlarla dolusun.
Baharda gömsek taştan sert tohumu,
Yeşertip verirsin bize kuru kabuğu,
Toprak, seni anlayan aşk olsun.
Toprak, karnında yaşatırsın koca kökü.
Üstünde taşırsın tonlarca yükü.
Ne gam çeker, ne üzersin bizi.
Toprak, seni anlayana aşk olsun.
Toprak, doğal üretim yaparsın.
Nesillere gizli sırdaşsın.
Bazen volkan olup patlarsın.
Toprak, seni anlayana aşk olsun.
Toprak, sende yetişir, her türlü gıdamız.
Süt beyaz, kırmızı olur kanımız.
Kandan güç, kuvvet alır canımız.
Toprak, seni anlayana aşk olsun.
Toprak, hem mütevazı, hem cömertsin,
Karşılık beklemez, hep verirsin.
Çekirdeği orman, taneyi harman edersin.
Toprak, seni anlayana aşk olsun.
Toprak, her baharda Allah'tan rahmet dilersin.
Gökteki yıldızlara karşılık,
Sen de yeryüzünü, bizim için çiçeklerle süslersin.
Toprak, seni anlayana aşk olsun...
02.03.2013
Cahit KARAÇ
Kayıt Tarihi : 14.3.2013 17:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Aşık Veysel şiir yarışması için yazmıştım. Baktım şartlarım uymuyor. Ben de yarışmaya katılmayıp yayınladım. Okuyucunun beğenisine sunuyorum. Nasıl olsa büyük jüri halkımızdır. Onlar çok daha iyi değerlendirirler.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!