Toprak Şiiri - Ali Koca

Taşları kırık dökük merdivenden
Adım, adım çıkıyorum
Uçsuz bucaksız ilerisi
Hep karanlık göremiyorum
Dönüp arkama bakmak istiyor
Ama korkuyorum
Maziyi görsem ne olacak
Bir yıldız kaydı deyip geçiyorum
Kavak yaprakları gibi sanki
Sararıp yere düşüyorum
Amaçsız yerlerde dolaşıp
Sonra kayboluyorum
Sonum belli bir çöp kutusu
Onu bekliyorum
Çürüyüp gideceğim sonunda geldiğim yere
Tek dostum toprağa geri dönüyorum
Yağmur damlaları düşse üzerime
Sanki üşüyorum
Yeniden doğmak yaşamak istiyor
Nafile boşa hevesleniyorum
Geçti bir kere zalim zaman
Ben ne yapıyorum
Nicelerin dostu kara toprak sana geliyorum