Toprak Şiiri - Ersoy Oktay

Acı, zengin soframın en baş yemeği.
Tadım tuzum yok gittiğinden beri.
Şimdi, hiç bir şey vermiyor eski tadını.
Senin gözlerin yok, zehir sanıyor balı.

Güle raks etmiyor hiçbir bülbül.
Öksüz kalmış gibi bütün çiçekler.
Boynunu bükmüşte bizi seyreder gib,
Feri kaçmış, umutsuz bakan gözler.

Hayat vermeye yaratılmış ama
Sonları da içinde barındırmaz mı?
Günler üzerine Dökülen yaprak,
Can mı verecek, canımızı mı alacak.

Kararsız gibi duruyor kara toprak.