Toprak Şiiri - Sünbül Bulgu

Bir avuç toprağa tohum düşerde
Kucaklayıp onu, bakar sever de
Filizlenir, oturur gölgesin de
Sevgidir onun yeşermesin de

Üstüne bastığımız her yerin de
Bir canlıya gebedir derin de
Ana kucağıdır, korur canlıyı serin de
Bir damla su ile siz de hayat verin de

Mütevazi haline dökeriz biz zehir
O temizler sunar bizlere nehir
Gezeriz üstün de sanırsın vezir
Bilmezsin ki zaman gelir olursun esir

Topraktır bizim asıl yuvamız
Alın değmiyor yere büyük acımız
Vadesi dolan giden kaybımız
Afetsin bizi Yaradan Tacımız

11/04/2008