Anam benim, babam benim, can toprak!
Dökmedik mi, yollarında kan toprak? !
Yeşil verdin, sarı verdin, al verdin
Yiğitlere meydan meydan şan toprak...
Arıların çıçeklerden balısın,
Dolu-dizgin kıratların nalısın,
Âşıkların, baş koyduğu halısın,
Gelip-geçen kervanlara han toprak...
Kuşa kurda yuva oldun, aş oldun,
Beyler ne ki! Sen her şeye baş oldun.
En sonunda, dikilipte taş oldun,
Başımızı, koyduğumuz an toprak...
Kayıt Tarihi : 29.10.2003 04:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Beyler ne ki! Sen her şeye baş oldun.
En sonunda, dikilipte taş oldun,
Başımızı, koyduğumuz an toprak...'
Ahhh ah! Topragin kiymeti bilinse, cöllesme ucup gitse... dedirtti dizeleriniz.
Saygilar hocam.
TÜM YORUMLAR (1)