Çatladı susuzluktan yine boynuna atılmadı.
Bir yudum su istedi fidanları, sabretti.
Yinede sana dönüp de su istemedi.
Çamur oldu şikayetçi olmadı bu toprak.
Neden kızarsın bu topraklara be insan.
Aş verdi, ekmek verdi besledi seni evlat gibi.
İçine aldı, sardı insanlarına yurt oldu.
Bilindik bir yer oldu bu toprak.
Neden kızarsın bu topraklara be insan.
Tarihine gizliden gizliye koruyucu oldu.
Konuştuklarını duydu kimseye söylemedi.
Bildikleriyle sırdaş oldu bu toprak.
Ağaç yetiştirdi içinde,
Nefes oldu yaşattı seni.
Kitap oldu eğitti çocuklarını,
Odun oldu ısıttı seni.
Unutma son dostun yine bu toprak.
Engin SınmazKayıt Tarihi : 23.4.2003 23:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!