toprağın üzüntülerini
düşünüyorum
ağaçsız
çiçeksiz
çimensiz
kıraç ve
çorak
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Ve onu çiğneyen değer bilmez insan ayakları.
Yaratıldığı günden beri
Toprağın üzüntülerine karışmış olmalı.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta