Toprağın süruru Şiiri - Ata Kızı

Baharı arayan insan yağmurları başlasın,
Çiçekler sulh açıp, böcekler çanak tutsun düzene…
Tomurcuklu, damla damla yağsın toprağa,
Süslü böceğin kanatlarını yıkasın.
Güneş sulhça açsın,
Toprak çanak tutsun kuşların süruruna.

İnsanın içinden geçsin o ilk yağmur,
Kırık aynasında yeşersin toprak.
Savaş susup da gözler suskun kalınca,
Bir gül düşsün vicdanın avlusuna.

Gökkuşağı demlesin papatya çaylarını,
Sevgiler yeşerirken yapraklarında…
Ceviz ağaçlarını diken toprağın bağrına,
Sevilir belki cevizin hatırına o bahtı kara