Ellerimin toprağı sevmesi
Annemden kalma bir hatıra.
Ki küçükken
Annemin çırağıydım.
Ondan öğrendim
Fideleri dikerken
Yapraklarına su değirmemeyi
Mahsülden tohum ayırmayı
Domatesi, dalını incitmeden koparmayı
Ayçiçeğinin boyunu sevmeyi.
Annemden kalma hatıradır bana
Toprağa gönül vermem.
Bağımızda, bahçemizde
Annemin gönlü yatıyor.
Eğildim toprağa
Ustamın ellerini öpüyorum
Sevgiyle, hasretle...
Kayıt Tarihi : 31.5.2021 21:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!