Kıraç. Şiiri - Servet Alkan

Şiir getir bana Şair;
Çıkmam lazım,koşar adım
kim kime ne verebilir ki?
insanlar bu kadar birbirinden nefret ederken...
Zındık protesto gönderiyorum
Vanilya kokusu var havada/Zalim sükünet
Eski günlerde okunmamış şiirler adına
Beni Cehennemle korkutuyorlar
En büyük karanlık; Aşk diyorum...
Ne kadarda çirkiniz sevgiyi aramızdan çekince
Cıngar çıkaran somut normlar
Her dua insana öğretir,çiçeklenmeyi...
Trajedi insanı Kafa götürür
Beni anlasan ne olur anlamasan ne?
İnsanın düşmeside Enflasyondur biliyormusun?
Ki Ben buna Enf İnsan diyorum
Nazı sahte,Cilvesi Kaba,Gürültüsü Kuvvetli
Çıldırtacaksan gel diyen Tagoreye inat
Çöktüm işte...Gel...!
Sırt çizgisi özgüdür
koku özgüdür
Sanrı özgüdür
Buğday kokan eller..

Şiir getir bana Şair;
Yağcılık yaparak semizlenen kim varsa...
Şiiri yazdıran şiirin koruyucusudur
çıkmam lazım bu nankör döngüden
Genzi yakan sessizlikte/Sefil itaat...
bir şiir acıttıkça sevilmeli
Çıdam demeli şimdi,çıdam
Dilsizlerin şifreledikleri;Aşk diyorum...
öç yürütülürse çok çabuk büyüyor insan
şiir kıvamlı füme,kötümser senaryo
Yoksa dua edenler sahtekar mı?imandan yoksun mu?
İnsan düşmeden İman kıvılcım almıyor
Beni sevsen ne olur sevmesen ne?
Gürültülü taraftarlıkda Enflasyondur biliyormusun?
Ki Ben buna Enf İnsan diyorum
Nazı sahte,Cilvesi Kaba,Gürültüsü Kuvvetli
Sonsuzluğa iman ettiysen gel,
Çöktüm işte...Gel...!
kışkırtan şiir,imkanlı sanat
ter özgüdür
ten özgüdür
hiçlik özgüdür
Kenevir kokan gözler...

Şiir getir bana Şair;
Şiir gibi şiir...
İnsan neden son yazdığı şiire bakamaz ki?
Şiir bakışdan doğar
Döğüşle yaşar
Özgür ölür/ Eylülüm
Çıkmam lazım,
Üstü kalsın...

Servet ALKAN.
24.07.2019/Malatya.