Toplasam diyorum Şiiri - Suzi Ayyıldız

Bazen diyorum, toplasam tüm hüzünleri, parmak uçlarıma batarak,
Belki yüreğim kanayarak toplasam hani tüm acıları,
Çocuk gibi debelenen uykusuz düşleri, zifiri karanlık geceleri...

Toplasam diyorum, hani gelenleri, gidenleri, salkım söğüt altında gölgelenenleri,
Tutunanları, tutunamayıp eteklerinden düşenleri...

Toplasam diyorum, kendimce değer bilmeyenleri,
Değerini yitirip bir türlü bulamayanları,
Yüreğine ateşi bırakıp kenardan izleyenleri...

Toplasam diyorum, kendimce, cümle cümle, hece hece,
Satır başlarında duraklamadan noktaları, virgülleri atlamadan,
Yaşanmışlıkları ve dahi yaşamaktan korktuklarını...

Toplasam diyorum, belki bilinçsizce, sessizce, fütursuzca,
Belki delice aklının alamadığını, yüreğinde saklayamadığını,
Dilimden dökülenleri,
Boğazıma düğüm düğüm olup, sesimde parçalanıp, paslananları...

Toplasam diyorum, hani sessiz sedasız,
Öylesine umarsızca, kafa bulurcasına,
Belki, belki delicesine vahşi bir aslan gibi,
Belki de uslu bir kedi gibi...

Lakin toplasam bir bir yüreğimi eskitenleri,
Ve toplayıp kaldırsam sandıklara, kilitlesem,
Hem de kilit üstüne kilit vursam,

Kimbilir, belki yine güler gözlerim,
Yine sever yüreğim,
Öyle, öyle işte...