Bu günü yaşıyorum evet Yarını düşleyemeden Bütün varlıkların gözünde Hep aynı ızdırap Geçmişi kucaklayan bir ben miyim? Dönüş olmayacağını bile, bile Ne aptalcaydı ormanın derinliğine inip Kayalıklardan kendimi bıraksam düşleri İyi ki hep bir adım geriden bakmışım uçurum kenarından O zamanlar çıkıp birisi deseydi., Bu düşlerinden pişmanlık duyacaksın diye Asla derdim, sevilmediğimi sanmışım ben Ama adımı benden beklemiş beni içten içe sevenler Meğer ne çok sevilirmişim bilmeden Kollarını ilk önce açması gereken benmişim Boş yılların sancısını çekmişim şimdi gülüyorum O hayallerime ama gözyaşlarım damlayarak Özlemi canlanıyor yüreğimde Bir günü bana verseler geçmişe gönderseler Kucak açsam kaybettiğim değerlere Sarılsam sıkı sıkıya getire bilir miyim? Bu güne toplanır mı yeniden akıttığım gözyaşlarım gözüme…
Zennehar YılmazKayıt Tarihi : 14.1.2012 21:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!