Çamlıca tepelerinden eserken sevdam,
Bir ses, sadece bir gülüştü hasretini çektiğim.
Geceler devrilirken üzerime,
Kara yüzünde kör olurken şu gözlerim,
Dağlar, şehirler değil
Topal bir bedendi sadece
Uğruna gözüm kapalı feda edebildiğim.
Tarifi zor dünlerimi bağladım şimdi tek dizime.
Sürüdüm korkusu yitmiş yüreğimi,
Çıktım sana esmek için Çamlıca tepelerine.
Adına vurgun aşkların yaşandığı şehir!
Beyoğlu caddelerine sürgün etme şimdi beni.
Hasret bırakma tek bir bakışına.
Ya kokunu yolla
Eğri sırtıma doğru hafiften es,
Ya da acımaktan vazgeç,
Ayağımla birlikte topal kalmış umutlarıma.
Ve söyle İstanbul!
Tek pabucumla çıkabildiysem eğer Çamlıca tepelerine
Sen de söyle.
Sallandır benim kadar derdin varsa eğer
Yedi ayrı tepenin her birinde.
Ama yine de
Yüzünü düşledim her soluk ardından.
Binbir umutla çıktım
Ayak ucunu göğe taşıyan Çamlıca ufuklarına.
Hani sevdiğinin adı yeter ya ağlamaya,
İşte böyle bir aşk dilimde, yüreğimde.
Böyle bir sevdaydı anlattığım
Taksim’e, Kadıköy’e,
Bakışına doymuş her tepeye.
Çamlıca yokuşlarına daha varmadan,
Dizlerime kadar gelirdi soluğun
Toprak kokan yağmurunla.
Dün bilmezdim kucağında, günüm zaten senindi.
Havalanıverirdim gözlerine
Mumdan kanatlarımla.
Ve sen gülümserdin İstanbul
Kıyına yanaşmaya hazır gemiler gibi.
Bense, sokulurdum Boğaz köprüsü üzerinden gözlerine.
Yavaş yavaş içime çekerdim kokunu,
Bazen de
Dizlerimi yaslardım, kız kulesi direklerine.
Ama şimdi uçmaya kalksam tek dizimle,
Adım atsam
Kara düşlerimi yaşıyla ıslattığım gözlerine,
Ulu tependen düşüveririm.
Güneşin eritirken mumdan kanatlarımı,
Tek dizimle, taşına toprağına yüz vurur, serilirim.
Adına vurgun aşkların yaşandığı şehir!
Bu gece de takın ışıklarını,
Mekan ol nice kendini bilmezlere.
Esirge cemalini benden
Ama gülümse diğerlerine.
Gözlerine boş bakan, ben olmayan herkesi
Aşık et kendine.
Derdimi duyma,
Görme sakın tek dizimi.
Zaten kanatlarım çoktan eridi
Ve mühür oldu yakarışım Çamlıca tepelerine.
Yalnızdım buraya gelirken, yalnızım.
Bir de, az biraz umudum vardı.
Şimdi ise elimde sadece, topal bir sevda kaldı.
Kayıt Tarihi : 19.4.2006 12:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

sanki dün sokağa tüküren izmariti 45 numara ayakla çiğneyen o değilmiş gibi yazmış şiiri üflemiş te üflemiş...
neyse sewgiler
TÜM YORUMLAR (4)