Tonyalı Metin Şiiri - Araftan Sesler

Çocukluğu geçti gurbet elinde
Hasretle yandı Tonyalı Metin
Muhabbeti sever bal var dilinde
Ahbablara candı Tonyalı Metin

Yıllardır beklenen atama oldu
Öyle çok sevindi gözleri doldu
Söküğü dikmek sana mı kaldı
Dikişle sınandı Tonyalı Metin

Prensip sahibi sever düzeni
Görürse kovalar aylak gezeni
Adil oldu ezmedi onu ezeni
Yine de kınandı Tonyalı Metin

Eli kalem tutar öyküler yazar
Satırlardan bize hatıra sızar
Çakır gözlerle değdirir nazar
Nazara inandı Tonyalı Metin.

Babacan bir tavır vardı yüzünde
Kemlik yoktu neşe dolu özünde
Arkadaşlar candı onun gözünde
Güzel insandı Tonyalı Metin