Tombala Torbası Günler / Ay Sofra Kurkar ...

buralarda bir köpeğin sesinde susar karanlık
mayınların ötesi
kaçak hayatların ekmek kapısı
ikinci şık yoktur önlerine konan
ve karanlığında gecenin
insanların gözleridir ateş böceği gibi yanan

gece sessizce iner buralara
gidişi sessizce olmasa da
çoğumuza yabancı bir hayat başlar
ay sofra kurarken dağlara
sahibinde acır her yara

uçurtma peşinde koşarken yaşıtları
ve gönüllerince yaşarken çocukluğunu
istanbul’da ama istanbul’a yabancı insanlar gibi
çocuklukta yabancı onlara
onların sırtına yaşam biner
ve buralarda çocukların çocukluğuna
büyümek erken iner
önlerine konan başka seçenek yoktur
bunun için burda
her büyük biraz çocuktur

güzelden yana ne yok ki düşlerinin heybesinde
erteledikleri saklıdır insanların hüzünlü sesinde
acılarda paylaşılır dostluk bahçesinde

ömürlerinin çoğu bozkır
hasretleri diyarbakır
yaslanırlar türkülere
sevdalarda büyürler
gülüşleri de yarım ağız
bilmezler doktor yüzü
ceplerinde hüzün saklar
her birinin öyküsü

hayatın cimriliğinde heder olur onca emekler
töreleri başlarında eli tetikte bekler
o güzel insanlar
ve yemek pişirmekten öce
ağıtlara tutunmayı öğrenen sevdaları lâl kızlar
ve gül yüzlü
mavi düşlü çocuklar
acılara sürgünler
onlar yaşamayı bulmaya çalışırlar
tombala torbasından
burda tombala torbası günler