Tomasina Şiiri - Muammer Karadeniz

Sevgili Serap Kömürcü'ye...

Bir sonbahar akşamı
Elinden tutmuş ağabeyinin
Siyah-beyaz film seyretmiş
Sarı bir çift belikli saçları
Çiçekli entarisi üzerine salınan
Dokuz-on yaşlarında bir kızın
Gülümsemesine salladığı kuyruğuyla
Peşinden koşan Halep kedisidir Tomasina

Pembe yanaklı küçük kızın
Siyah-beyaz arkadaşı
Abla, kardeş çekişmesinin tarafı
Antepli sarı kızın sırdaşı Halepli Tomasina

Aniden kaybolup gitti
Yıllar önce, nasıl oldu bilinmez
Aranmış mahalle-şehir bulunmaz
Yanaklarından dökülen damlaların
Onsuz tadı çıkmayan koşuşmaların
Aranan sevgili arkadaşı Halepli Tomasina

Dün akşam tıkırdayan kapı sesiyle
Çevrilen mavi bakışların ucundaki Halepli
Üzerinde siyah-beyaz parıltılı kürkü
Aynı “miyav” sesiyle, aynı Halepli türkü

Geçiverdi bahçe yolundan içeriye
Alışıkmış gibi daha evvelden bu haneye
Şaşırmadı hiç kimse “bu kedi nerden çıktı” diye
Soyadı verip, nüfusa geçirildi
Artık Gaziantepli oldu Halepli Tomasina

Geçen yıllar hiç değiştirmemiş
Ne kadar da benziyor dedesine
Belki dedesi gönderdi Gaziantep’e
Sormak olmaz nerden geldiği
Siyah-beyaz tatlı anıları
Geri getirdi haneye Gaziantepli Tomasina…