Ben verimli bir tohumum bereketli topraksın sen
Şaşırır kalırsın yapabileceğimiz işleri bir görsen
Bereketli topraksın sen evet hem de kahverengisin
Umutla yeşerttiğin yaprakları hüzünden sarartan ezgisin
Bir de o katılaşmış kalbin var ya o bizi ayırıyor
Kalbim taş üstündeyken toprağa değemiyor
Kavurup duruyor beni hasretin güneşi tepemde
Gözyaşım damlıyor içimde ateşler yanarken hem de
Ne yapıp etmişler küstürmüşler seni hayata
Ve başıma patladı her neyse işlediğin hata
Bense işleyemiyorum seni ama besliyorum gözyaşımla
Dikenli çalılarla çıldırıyorsun sen gülleri kanatan hışımla
Kuyu olsa yanıbaşında deli olup bir taş atardım kuyuya..
Boğulacağım gözyaşımdan hasretken bir içim suya
Verimli bir tohumum ve taşlaşmış toprakta sabrediyorum
Ben kurumadan bu taş yağmurla ıslansa belki erir diyorum
Kayıt Tarihi : 9.4.2006 03:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)