Tohum ve Toprak... Şiiri - Semih Batman

Yağmurlar durmuş toprak canlanmıştı yeniden
Tohum bir yeşillik ile uç vermişti
Bakıyordu güneşe tüm sevgisiyle
Geleceğinin neslinin başlangıcı olacaktı
Bu doğan yeni gün
Yaşamak için ucundan tutunduğu toprağa
Sımsıkı sarılacaktı şimdi.
Saldı köklerini kokladı mis gibi toprağı
Dağlardan gelen seslere kulak verdi
Akan kar sularının şırıltılarını
Göçmen kuşların türkülerini dinledi
Ayazlarını da yaşadı akşamların
Akan ırmaklardan beslendi.
Kah arılar kah kelebekler dostlarıydı yaşamında
Karınca ve böcekler hep yanındaydı
Selamlaşmadan geçmezdi günleri
Barış ve sevda doluydu yürekleri.
O saldı köklerini çevreye
Su kan’dı onun için
Toprak ise ana kucağı
Dostça yaşadı verdiği güzelliklerin ötesinde
Bize yaşamın kardeşliğin ne olduğunu
Bir kez daha anlattı
Tohum..toprak..yaşam ve sevgi
Yeşerecek elbet bir gün onlar gibi insanlığın yüreğinde.