azıcık arındır suskunluğu
karanlığın oymalı gizinde
duygular kimi kez nemlenir de
kesercesine kuş tüyü soluğu
bir avuç su ister gibi usulca
devinir düşlerde akkor yürekler
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta