Tamam, itiraf ediyorum
Ben hırsızım
Önceleri ufak tefek aşırdığım oldu
Ama ilk defa büyük çaldım.
Hayalime bile sığmazdı
Nerden bilirdim
Meğer dünyanın en değerli taşı.
Aklımda bile yoktu o gün çalmak
Sanki bitiverdi önümde
Bir kapı gördüm hafif aralık
El ayak çekilmişti
Gece karanlık
Sessizce süzüldüm içeri
İçimden depreşip gelmişti hırsızlık.
Nefesimi tuttum
Ben bile duymuyordum ayak seslerimi
Bir siluet gördüm belli belirsiz
Uzanmış uyuyordu yatağında
O tarafa yöneldim sessiz sessiz.
Allah biliyor ya
Ufak tefek para puldu maksadım
Zaten
Sipariş olmaz ki hırsıza
Neyse
Bir kutu duruyordu başucunda
Aceleyle alıverdim yerinden
Kendimi dışarı attım bir çırpıda.
Nasıl geldim eve bilmiyorum
Yollar benden de aceleciydi
Akıyordu ayaklarımın altında.
Bir mücevher kutusuydu tuttuğum
Gözlerime inanamadım açtığımda
Nerden bilirdim
Dünyanın kıymetli elması olduğunu
Aklıma bile gelmezdi
Yüreğini her gece bu kutuya koyduğunu.
Evet, ben bir hırsızım
Ufak tefek aşırdığım oldu, ama
İlk defa bu kadar büyük çaldım.
Kayıt Tarihi : 12.12.2006 03:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ufak tefek aşırdığım oldu, ama
İlk defa böyle büyük çaldım.
keşke her çalma böyle her hırsız böyle olsa...
tebrikler
saygılar
on puan
TÜM YORUMLAR (10)