Titrek Bakışlar Şiiri - Mehmet Bekir Nal

Kasvet hakim bu asırda dünyaya
Soğuk, acımasız ve karanlık
Gülüşler uzak, hüzün ise iliklere işlemiş
Yaz mevsimi yaşarken bedenler
Zemheri ruhları ele geçirmiş
Güneş bile ısıtmıyor toprağı
Bu durgunluk, bu coşku noksanlığı durduruyor akılları
Atalet ele geçirmiş benlikleri
Kıpırdamıyor bulutlar yerinden
Baksam da saatlerce göremiyorum seni semada
Akmıyor şimdi dereler
Akıp giden sadece biçare yüzler
Dereler bile kururken
Gözlerden süzülür hüzünler
Bakışlar korku dolu, bakışlar titrek
Şair ve feylesof sesleri duyulmaz olmuş
Kulaklar sağır, gözler kör, sefalet vazgeçilmez olmuş
Sözler yüreğe dokunmaz aradaki duvarlar yüzünden
Ruhlar artık öksüz ve yetim
Kızgınlık ve acı ardı arkası olmayan bir konvoy
Sonu gelmez ki dertlerin
Hal-i pür melali değişmez sanmışlar
Kara toprağa su vermeyi bırakmışlar
İç alemlerin o sonsuz cevherleri kalmış bir başlarına
Sahte renklerle gerçek dünyayı donatmışlar