Bırakmasın kimseler yazmayı
Hayatın ruhu ellerle beyin arasındaki bağdır
Gitmesin maharetli kalemler
Dünyalar yalnız onların varlığı ile aydınlanır.
Akmasın onlar olmadan hayat
İçleri hoş eden yüce gönüllerin yapıtlarıdır.
Tebessüm et ey nazlı düşünür
Sen geri dönmeden bu topraklara nasıl katlanılır?
Ortam kalmasın fettan ruhlara
Bizi fecaatten o birleştiriciliğin kurtarır
Işığı topla avuçlarında
Dök üstümüze tüm hünerini yeniden satır satır
Kimseler kalmasın karanlıkta
Zamana yenik düşmüş yorgun canları bir bir yatıştır
Kurulsun o kocaman köprüler
Madde alemine manalar katan bu yüksek sanattır
Kayıt Tarihi : 30.4.2023 20:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
x
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!