Titan Şiiri - Yusuf Karaman 2

Eski bir sonsuzdan yeni bir sonsuza gidiyorum.
Rüyalarım denizleri boğacak kadar derin
Yeşil bir ay giriyor da göğsüme, sanırsın beni uyandıracak
ve sanırsın ki karanlığı delip, seni benim yerime bulacak.

Ben su gibi akıp gelirdim her gece sana,
sonra rüyalarım bitti,
gelir ve dağ gibi patlardım koynunda
geceden vazgeçip, tutunup göğün iplerine
O yeşil ayı seyrederdim.
Bütün bunları da eski bir sayfaya kazıyıp gittim.

Titan
sarılıp beni bir sarkacın ağzından itiyorsun
bu iniş çıkışlardan sonra
ağzımda mavi bir ıslık
omzumda dudaklarından kalma izler
yoksul ve yanık geçen gecenin sabahında
beni kim uyandıracak?

Ve Titan
gözlerin bir kandil gibi düşerken hergece düşlerime
parmaklarım arasında gezinen bu yeşil böcek gibi
kıpırtılar da niye?