Geceler avuturken sessiz çığlıklarımı
tenine dokunmadan uyuyamamak,
Gözlerinde ağıt olup ağlayamamak,
Triyaki bedenimde
az da olsa ısıtamamak içimi sevginle
Yanan ateş yüreğimde senin aşkın
Gözlerimden gelen yaşlar kalbimin terleyişidir.
Karartma gecelere kömür olan bi aşkın zindanında çürümekte bedenim
bulutlar sonsuzluğa uğurladı yağmurları
aksamları görmez oldu yüzüm ayın dili tutuldu...
Tütünlere sarıp içtim ben çocuklugumu mevsimler kış iken hep,
Kahve tatlısı acılırımıda, Gül acısı sevgilerimide yanıstamdım yüzüme
Bakkalliyelerden sapan çalıp kaçarak,
Annemin mis kokulu ellerinden gelecek tokata razıydım
şevkatini sözlerime çıtlattığım bir kömür ateşiydi küçük bağırımda yanan
dışarı çıktı bi güzel prensesle
Olgunlaşmayan elmanın en taze kalmış kısmını yiyen bir pamuk prenses...
En zehirsiz kısmını...
Kayıt Tarihi : 6.5.2011 18:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!