Tirbuşonumuz yoktu, şaraplarda bahaneydi..

Sarılmalarımızın azaldığından başka birşey hissetmiyordum.
Aşikardı yaşadıklarımız, yedi nokta sallanıyordu titreyen düşüncelerimiz..
Dışarı çıkamaz, yediğimiz boğazımızda, içmişliklerimiz kırmızı gecelere bulamıyordu bizi..
Hatırlamaya korkuyordum, biliyordum terk ediliş neydi ki?
Fazlaca soru işareti ve cevapsız orospu çocukları beynimi kemiriyorlardı.
Dışa vurmuşluklarım da vardı, zahmet edip tenezzül etmediği kadar..
Bir hiçin boka saplanışı, bir piç gibi sevgiye muhtaçdım biliyordu..
Tek bir sokuluş yeterdi bize, ansızın tek bir dokunuş,
Benden mi korkuyordu, olacaklardan mı yoksa küfürlerimden mi..
Zaman vardı biraz daha sen gerekliydin, biraz daha saçların gerekliydi.
Damağıma biraz daha ekşi tat, biraz daha sen lazımdın.
Bu bir terkediş olamazdı, açılmış düğmeleri ile öyle konuşmamıştık.
Geri dönüşü asla mümkün olmayacak yollara sürüklenmek öyle koyuyordu ki..
Aldattığı sadece ben değildim, kurumaya yüz tutmuş dudaklarınıda kirletti..
tirbuşonumuz yoktu, şaraplarda bahaneydi..
Bir nefes, bir kurtuluş gerekti bize.gitti..