Tipi Şiiri - Ahmet Bahçevan

I
Geçtim siyah-beyaz kartpostalları
selam bile göndermediler
kanatlı kapılardan kovulan masallarla
başucumda ölü şairler vardı
öğrenmeden sonsuza bölünmeyi
üç kişi üç kez kırıp yeniden bağlamıştı
yanlış kaynamasın diyerek düşüncemi
yalnızlığın ses geçirmeyen odalarında

II

Ortopedi kliniği sanmaları boşuna
önemsiz yaşantımın esirgediği aklım
ilençli sirk cambazıdır
sözcük sözcük hohlayıp ısıttığım
anılar başlatınca dinmeyen fırtınayı
hangi saçak altına girsem kalabalık
açılsam hangi özlemin yelkeniyle
sığınmak yetmedi kısa sevişmelere

III

Ne zaman sarsalar anız yangını gibi
korku mayalanır tavşan uykusuyla
çığrışıyor olsa da kaç ömrün tarla kuşu
ter boğulurdu barut kokusuna
ve her cinayetin biraz failiyken
bildik kılınamayan aşk
uzak trenler kaldırarak şah damarımdan
büyütürdü içimde bomboş bir kompartıman