Tıp Şiiri - Mehmet Şirin Deveci

Gel...!

Vazgeç bu ayrılıktan.

Gidenler kervanında ne buldun da

Ardına bakmaya bile tenezzül etmiyorsun.

Aşık olmanın bedelimi ki acı çekmek.

Bakışları bulandıran, sessizliğin bile ürperdiği

Karanlık gecenin karanlık odalarında

Duyulan tek ses TIP, TIP...

Ruhun bedenden çıkıp aşığına gittiği an.

Sevilen de sever aslında kendini seveni

Ah şu yalan dünyada ölümde yalan olsa idi.

Ayrılıklar göz yaşları sineleri çatlatan

İç çekmeler…

Sabahı bekler insan bir çok ümit’le.

Ey vücut umun ateşi

Ne zaman söneceksin bilmiyorum

Sevdiğimi özledim

Ne zaman kavuşacağımı bilmiyorum.

Bir maşuk tutsun elimden kurtarsın beni

Bende susmayı seçiyorum

Ama sen susma sevdiğim…